Zon zee strand in Krabi

21 februari 2016 - Krabi, Thailand

Na ons ontbijtje in Singapore is het alweer tijd om op pad gegaan. Deze keer hebben we weinig spulletjes om in te pakken dus dat is ideaal. Thomas vraagt of de eigenaar een taxi wil bellen en zo rijden we even later alweer richting de airport. De taxi's hier zijn keurig netjes, de wegen zijn zonder gaten hobbels en er wordt netjes gereden heel wat anders dan we de afgelopen periode hebben gezien en ervaren. Pure luxe dus die fijne rechte hobbelloze wegen!

Het vliegveld is hier super groot, best bijzonder eigenlijk voor zo'n klein landje. Er zijn drie gedeelten en we moeten eerst nog uitzoeken waar wij eigenlijk moeten zijn. Gelukkig is de taxi chauffeur erg behulpzaam en blijken we na een telefoontje aan zijn collega, bij vliegveld 1 op het juiste adres te zijn. We laden alle spulletjes weer op de trolly en lopen naar binnen. Gelukkig kunnen we weer vlot door de controles en is er een medewerker die ons helpt bij de zelf incheckbalie. Zo is alles weer vlot geregeld. 

De luiertjes van Olivia zijn op en om nu op pad te gaan zonder, lijkt ons geen goed plan. Thomas heeft al rondom ons hotel gezocht naar luiers maar buiten enorme grote pakken was er niets te vinden. We vragen dus nu bij de info balie waar het op het vliegveld te vinden is. Wat blijkt niet op gedeelte nr één wel bij twee of drie. We kunnen er te voet komen, maar is wel een stukje wandelen. Thomas besluit op pad te gaan terwijl ik met de kindjes de Starbucks op zoek, waar we elkaar straks weer terug zien. Zo gezegd zo gedaan, Thomas wandelt richting vliegveld twee en wij gaan op zoek naar de Starbucks, die nog niet zo makkelijk te vinden blijkt! Ik vraag ergens in een winkeltje en daar wordt ik naar boven verwezen, prima op zoek naar een lift dus. Dichtbij zie ik een bordje lift dus we stappen in. Echter wanneer we uit willen stappen is het alles behalve een Starbucks te zien. Wat blijkt we zijn bij de bedrijfskantine uitgekomen dus dezelfde lift naar boven en op zoek naar een andere lift. Met Olivia op de arm, Izabella naast mij en de kar met de handbagage voortdurend gaan we op zoek naar de juiste lift. Al gauw vinden we een bordje lift dus weer stappen we in, echter nu komen we uit bij de bussen! He, wat gaat er hier mis???? We gaan weer terug naar de verdieping waar we vandaan komen en terwijl ik richting de info balie loop zie ik recht voor me nog meer liften. Aha waarschijnlijk zijn dit de juiste, ik zie er ook heel wat meer toeristen instappen dan aan de andere kant, waar onder anderen een man met een wagentje vol onderdelen van een varken naast ons stond... We stappen in de lift en ja hoor drie keer is scheepsrecht we zijn nu wel juist. Izabella ziet direct de Starbucks, we kopen lekker yoghurt en een koek om te delen en dan nestelen we ons eindelijk in de fijne stoelen. Nu maar hopen dat Thomas het makkelijker zal vinden!

Als we nog maar amper zitten komt Thomas er al aan, luiers zijn gekocht en de Starbucks met groot gemak gevonden. Tja, het zal dan wel aan mij liggen.... Samen lopen we richting de laatste controles en incheck en dan op zoek naar de juiste gate. Deze keer een driedubbele check, want we willen niet meer de stress van de vorige keer. Gate 26 moet het zijn, ja we weten het heel zeker! Prima we lopen die kant op. Halverwege eten we nog een lekker broodje en als we vervolgens mooi op tijd aankomen bij de juiste gate, blijkt dat we ruim een halfuur langer moeten wachten aangezien het vliegtuig vertraging heeft.... Gelukkig is de wachtruimte heel ruim en vermaken de meisjes zich prima met hun speeltjes zo gaat het wachten uiteindelijk nog vlot voorbij. En voor we het weten zitten we alweer in de lucht!

De vlucht verloopt zonder problemen, ach we raken er al zo aan gewend en gelukkig zijn het steeds korte vluchten. Gelukkig is ook alle bagage weer meegekomen en nadat alles op de trolly is geplaatst en ieder van ons weer is gecontroleerd gaan we op zoek naar een taxi. De taxi is behoorlijk prijzig, maar de optie om met het openbaar vervoer te gaan zien we niet zo zitten aangezien we daarvoor toch echt te veel bagage hebben intussen! Dus de taxi zal het worden.

De taxi chauffeur brengt ons veilig en wel bij de bamboe huisjes van de laughing gecko, we hebben er niet gereserveerd maar telefonisch contact gehad en er zou zeker een plaatsje vrij zijn. Wanneer we aankomen worden we hartelijk verwelkomd door Nui de eigenaar van de huisjes. Hij laat ons een huisje zien die groot genoeg is voor ons viertjes. Het huisje is erg basic opzich is dat geen probleem, maar het ziet er ook niet echt fris uit. We twijfelen een beetje is dit wel iets voor ons? Intussen geeft Nui aan dat het huisje nog schoongemaakt moet worden en zien wij de meisjes heel veel plezier hebben in de grote tuin, waar zelfs een schommel hangt. Uiteindelijk overtuigd ons dat en besluiten we toch twee nachtjes te blijven het zal wel goed komen. Terwijl Nui ons huisje gaat schoonmaken, lopen we richting het strand. De huisjes zijn wel ideaal gelegen binnen twee minuutje staan we op een fijn en rustig strand. We kijken een beetje rond en gaan even later op zoek naar een fijn plekje om te eten. Wanneer we terugkomen zijn onze bedden  opgemaakt en is het schoongemaakt tenminste daar gaan we maar vanuit echt fris oogt het niet, mar misschien zien we het morgen beter bij het zonlicht. Nu is het tijd voor de meisjes om lekker te gaan slapen.

Een fijne nacht wordt het niet....Olivia slaapt lekker maar Izabella is een groot deel van de nacht wakker. Ze wekt ons ook een aantal keren en wanneer ik vervolgens ook niet meer in slaap kan komen zie ik haar steeds rechtop zitten spelen met de knuffels. Uitslapen is er ook niet bij, want en ochtends al vroeg is Olivia wakker, fris en fruitig en vol energie. Opstaan dus en richting het ontbijt. Nui maakt een lekker ontbijtje voor ons, waarna we besluiten richting het strand gegaan. Intussen zie ik ook dat Izabella van top tot teen onder de kleine rode bultjes zit en verteld ze mij dat ze daarom niet kon slapen er zaten steeds kriebelbeestjes in haar bed. Hmmm nu slaat de twijfel weer toe moeten we hier wel blijven?

Nou ja, eerst naar het strand.....

Het is hier heerlijk in de ochtend op het strand er is nu nog veel schaduw en de zee is dichtbij en niet de diep. De meisjes genieten beide van het zwemmen in het water en het spelen in het zand. Na een frisse duik worden er zandkastelen gebouwd, tenminste dat is de bedoeling. Echter Olivia heeft er een geheel ander idee over dan Izabella. Alle kastelen die Izabella opbouwt breekt Olivia net zo makkelijk weer af. Ze heeft er zelf veel plezier in, maar Izabella is intussen in tranen en heel boos op haar zusje. Tja, dan is ineens vier jaar leeftijdsverschil heel groot! Gelukkig vinden ze elkaar even later wel weer met het spelen met modder dat is dan duidelijk meer voor alle leeftijden.

Wanneer Olivia moe wordt besluiten we iets te gaan eten echt goed voorbereid zijn we niet, we hebben geen kleding mee. Nou ja, het zal in de hippiebar aan het strand wel geen enkel probleem zijn om te lunchen in je zwemkleding. 

Als we uitgegeten zijn breng ik Olivia naar bedje. Wanneer ik haar in haar tentje leg en nog eventjes op de grond naast haar zit, zie ik onder ons bed allerlei vuiligheid liggen waaronder een vuile onderbroek die dus niet van ons is. Nu twijfel ik niet langer we gaan hier weg! Wanneer Olivia slaapt gaat Thomas op zoek naar een fijn en vooral schoner plekje voor ons voor de komende dagen. Het blijkt dat bij de buren een paar meter verderop ook huisjes verhuurd worden. Deze zijn schoon en van steen en minder basic we besluiten hier naartoe te verhuizen en boeken eerst voor één nacht. 

Die middag huren we twee scooters en rijden we nog een beetje rond in de omgeving. De mevrouw van de verhuur verteld ons over een markt in de omgeving het doel is daar even heen te gaan. Echter bij aankomst is het niets meer dan twee fruit kraampjes... We kopen wat fruit en eten dit gezellig samen op het strand op. Een paar dagen later komen we er achter dat dit uiteindelijk niet de markt was iets verderop bleek de grotere markt te liggen, die we uiteindelijk niet meer bezocht hebben.

Na ons avondeten verhuizen we onze spullen richting ons nieuwe huisje waar we hopelijk die nacht lekker zullen slapen. Wanneer we even later Nui op zoeken kunnen we hem nergens vinden, ik besluit een briefje achter te laten met onze bevindingen en de sleutel, we zullen morgen terugkomen.

Die nacht slapen we weer slecht, gelukkig slaapt Izabella goed maar nu is het Olivia die spookt en de fan waar ik enorm last van heb. Het lijkt wel een helikopter die wil opstijgen, maar als ik hem uit doe is het veel te benauwd om te kunnen slapen. Uiteindelijk ga ik op het reismatje van Izabella op de grond liggen en Olivia bij Thomas in bed zo slapen we toch nog een beetje.

Die ochtend na het ontbijt kruipen Olivia en ik weer in bed, we slapen nog een paar uurtjes heerlijk. Thomas en Izabella gaan de buurt een beetje verkennen op de scooter ze rijden een beetje rond en kijken bij de haven. Als wij uitgerust wakker worden besluiten we nog eens te verhuizen. We blijven bijdezelfde  huisje van de cashew bungalows maar besluiten nu een huisje te nemen met airco in de hoop dat we daarmee beter zullen slapen allemaal. Na de verhuizing gaan we lekker wat eten en aan het einde van de middag gaan we nog even naar het strand.

Het is nu eb het water is erg ver weg en er is veel slib. Olivia is erg enthousiast en geniet van het spelen in het slib, de nationale Modderdag is er niets bij! Ze smeert haar zelf in met de slib en mijn benen worden ook ermee besmeurd. Ze stampt enthousiast met haar voetjes en loopt moedig in het rond. Izabella daarentegen moet even wat angst overwinnen om erin te gaan. Je ziet nu veel meer beestjes, schelpjes en groenigheden liggen en dat vindt ze maar vies. Uiteindelijk merkt ook zij dat het eigenlijk wel leuk is en wandelt ze moedig met Thomas mee richting de zee waar ze fijn speelt met de bal. Zo hebben we allemaal weer veel plezier.

Weer terug bij ons nieuwe huisje wassen we ons en lopen we eerst nog even richting Nui van de laughing gecko. Hij ontvangt ons hartelijk en blijkt de brief te hebben gelezen. Hij biedt zijn verontschuldigingen aan en geeft aan dat hij het probleem van de beestjes in bed niet eerder heeft gehad. De schoonmaak biedt hij zijn excuses voor aan en hij begrijpt dat we zijn vertrokken. Hij geeft ons al het geld terug en ook het eten hoeven we niet te betalen. We zijn blij dat hij naar ons wil luisteren en het goed oppakt. Maar het is natuurlijk te gek dat we het eten en drinken niet hoeven te betalen dus we rekenen dit toch nog keurig af en bedanken hem voor zijn begrip. Dan lekker iets eten en is er weer een dag voorbij....

De nacht van zaterdag 20 op zondag 21 februari slapen we allemaal dankzij de airco heerlijk! En een nachtje goed slapen doet toch wonderen! We voelen ons allemaal een stuk fijner, fitter en energieker als we opstaan. We eten bij ons huisje een eigen ontbijtje, het ontbijt is hier niet inclusief maar we hebben wel een koelkastjes en dat is ideaal. We smullen dus van yoghurt en fruit. 

We besluiten die ochtend richting het strand te gaan ten slotte heeft iedereen goed geslapen en is het fijn om even lekker in de schaduw te spelen in het zand en te zwemmen in het water wat nu weer veel dichterbij is. Izabella is erg verwonderd over het feit dat de ene keer het water ver is en de andere keer het water dichterbij is. We proberen haar het fenomeen van eb en vloed uit te leggen, maar dat is nog best moeilijk zo blijkt.

We spelen, zwemmen en genieten tot aan de lunch en na het eten brengen we Olivia fijn naar bedje. Ze is erg moe geworden van het zwemmen en slaapt al gauw lekker in. Wij verplaatsen ons richting het restaurant aangezien dit de enige plek is waar internet is. Het plan is op zoek te gaan naar een fijn hotel voor onze laatste vier nachten in Phuket. Terwijl wij een beetje rondkijken op internet zit Izabella fijn te tekenen aan de tafel. Wanneer alles geregeld is voor Phuket slaapt Olivia nog. Izabella is nu wel uitgetekend en ik neem haar even mee naar de winkeltjes bij het strand, samen gaan we een lekker ijsje eten terwijl Thomas in de buurt blijft van Olivia. Bij terugkomst blijkt Olivia nog te slapen! Izabella mag even filmpjes kijken op de tablet terwijl ik even terug wandel naar de winkeltjes, op zoek naar een jurkje. De garderobe van de meisjes is intussen flink uitgebreid maar ik heb zelf nog niets gekocht, wie weet vind ik nu iets? Wanneer ik terugkom met een nieuw jurkje is Olivia ook weer wakker en wordt ik enthousiast ontvangen. De dag is bijna voorbij en we sluiten het af op het strand.

Izabella heeft geen zin om naar het strand te gaan met alle vieze slib. En Thomas wil nog op zoek naar vervoer om morgen richting Phuket af te reizen. Uiteindelijk gaat Izabella met Thomas mee en Olivia gaat met mij mee naar het strand.Olivia geniet weer volop van het slib,ze rolt erin, stampt erin, gooit ermee en smeert ons er weer lekker onder. Het is zo leuk om te zien hoeveel plezier ze hieraan beleefd. Even later komt ook Izabella eraan ze wilde toch liever bij ons spelen. En al gauw heeft ook zij volop plezier en gilt ze hard, ik wist niet dat het zo leuk was!!! We graven samen een modderbadjes, waar de één nog  harder in duikt dan de ander we hebben groot lol. Wanneer Thomas even later eraan komt spoelen we ons even af in het water, wat intussen alweer heel wat dichterbij is gekomen en wandelen we samen terug naar ons huisje. Een douche kan geen kwaad! 

S'avonds eten we weer lekker bij ons intussen vaste restaurantje een fijne plaats aan het stand waar ze heerlijke betaalbare maaltijden serveren, we hebben er gesmuld van heerlijke vis, garnalen, pasta, rijst..... En alles even lekker! De mensen kennen ons intussen en we worden er dan ook vriendelijk begroet. Vanavond zal de laatste keer zijn aangezien we morgenvroeg Krabi alweer verlaten voor de laatste dagen van onze reis die we door zullen brengen in phuket in de buurt van het vliegveld, waar we vrijdag 26 februari weer moeten vertrekken richting huis.......

Foto’s

7 Reacties

  1. Annet Oosterhof:
    24 februari 2016
    Wat weer een verhaal. En.....Dan die beestjes en die onderbroek bah. Ik snap wel dat jjullie zijn vertrokken.jammer dat er geen foto,s bij zijn van het moddergebeuren van de meisjes.
    Nu nog maar genieten van jullie laatste onderkomen enzon,zee en strand.
    Nog 2 nachtjes , en dan mogen wij jullie weer in onze armen sluiten. We zien we naar uit.
    Liefs man en Annet.
  2. Erna Goeteyn:
    24 februari 2016
    Geniet nog van jullie laatste dagen in Phuket en een behouden terugreis,gr
  3. Judith:
    24 februari 2016
    Nou, ik kan me ook voorstellen dat jullie vertrokken zijn. Wat smerig zeg die beestjes en die vieze onderbroek onder het bed. Wel lief dat jullie niks hoefden te betalen, maar dat jullie toch voor het eten betaald hebben. Dat zou ik ook gedaan hebben. En heerlijk dat de dametjes zo lekker met modder gespeeld hebben. Schijnt goed voor je huid te zijn ;-) Het gaat nu ook ineens heel snel. Geniet nog maar lekker van jullie laatste paar dagen. Xxx
  4. Annet Oosterhof:
    24 februari 2016
    toch nog een paar mooie foto,s wat word ze groot onze kleine meid. Zelf al schommelen,
    met een beetje hulp van grote zus en mama.
  5. Annet Oosterhof:
    24 februari 2016
    Dat zullen je straks weer missen , het zwemmen, de zon , zomerkleren, warmte enz....

    het moddergebeuren, heerlijk......
  6. Jitske:
    24 februari 2016
    Wauw moniek, wat een prachtige ervaringen zijn dit! En dat het zo snel voorbij is gegaan. Een belevenis om te koesteren. Geniet nog van jullie dagen en ook een goede reis terug. Succes met wennen aan thuis zijn ;-)
  7. Marijke:
    24 februari 2016
    He Hoi Lieve Mo Thomas en kids!
    Heb nu net eindelijk alle verhalen gelezen, het waren er wat meer achter elkaar en het kwam er niet zo snel van maar wat een belevenissen!
    Om bepaalde dingen moest ik ook wel lachen en allemaal prachtige fotos zo mooi!
    En vind het mooi dat jullie zo genieten van jullie reis!!!
    Ik schrok wel even dat jullie Vrijdag vertrekken! had het al wel gehoord maar toen ik het ineens las dacht ik toch heeee wow...kan me voorstellen dat het toch slikken zal zijn!
    In elk geval een hele goede terugreis samen, en met jullie prachtige gevulde rugtas!

    xxxxxx en knuffels!