Het laatste stukje en dan zit het er echt op......

Op het vliegveld in Moskou heb ik de meisjes in hun pyjamaatjes gestoken en het plan is tijdens de laatste vlucht te gaan slapen. Het is goed geregeld ook nu zitten we direct achter de eerste klasse en hebben we dus extra ruime plekken op onze rij 6, ideaal.

We zitten nog maar net als Olivia al in diepe slaap is op mijn arm. Izabella wil perse wachten tot we in de lucht zijn, want na eigen zeggen kan ze niet slapen als we nog niet in de lucht zijn. Het duurt even voor we in de lucht zijn aangezien er ook nu weer vertraging is. Net als de landingsbaan is ook de vertrekbaan erg druk en staan we in een file van vliegtuigen te wachten. Ruim een uur te laat kunnen we dan eindelijk de lucht in en geeft ook Izabella haar over aan haar slaap zzzzzz..... de dametjes slapen de hele vlucht!

Ook Thomas en ik proberen een beetje te slapen en dat lukt, een beetje. Vooral het laatste uur heb ik het zwaar ik kan niet meer echt lekker zitten en ben er eigenlijk wel zat van, na een lange reis dag duurt dit laatste uurtje het aller langst..... Ik ben blij als we uiteindelijk met een halfuurtje vertraging landen in Brussel!

Nu we er eindelijk zijn willen we eigenlijk zo snel mogelijk naar de uitgang, maar het zit ons niet mee. Het duurt lang voor de bagage de band op komt rollen en wat blijkt ook nu is de zwarte tas er weer niet bij!!! We balen enorm, het is toch ook te belachelijk voor woorden heenreis is de zwarte tas niet mee en terugreis weer niet....

Weer naar de info balie dus en papieren invullen en dan eindelijk kunnen we richting de uitgang waar de omaatjes ons staan op te wachten met mooie bloemen, ballonnen en een bord welkom thuis. We waren eigenlijk nog niet klaar met onze reis, het was nog zo ontzettend fijn, maar wat is het ook heerlijk om zo ontvangen te worden!!! Samen stappen we in Thomas zijn auto en rijden we vol van reisverhalen terug naar ons eigen huis, waar onze Snuf al op ons staat te wachten.