Waipou State Forest

5 januari 2018 - Waipoua Forest, Nieuw-Zeeland

En dan wordt je wakker en regent het nog altijd.....en die nacht heeft het ook enorm gestormd we waren blij dat we veilig en wel op een erf bij een boer stonden mocht er ons iets zijn overkomen was er in ieder geval altijd hulp in de buurt geweest. Maar wonder boven wonder staat ons karretje nog mooi rechtop zonder wat voor schade dan ook maar. Later zien en lezen we dat de storm op andere plekken enorme schade heeft toegebracht aan huizen, wegen en bomen! Wij komen er dus gelukkig goed van af.

Maar nog altijd regen dus.....we gaan er dus maar een rij dagje van maken en hopen dat het zonnetje snel weer te voorschijn zal komen.... Gelukkig hebben we nog redelijk wat ruimte in ons camper waardoor een dagje binnen nog wel te doen is. We rijden vandaag richting het Waipou State Forest door het reservaat zijn het prachtige wegen omringt door de mooiste natuur, maar de wegen stromen hier en daar letterlijk onder van de hoeveelheid regen die er naar beneden klettert de weg ligt op sommige plekken ook vol met afgerukte bladeren en takken van de storm. Er zijn bezoeken aan watervallen in de nabijgelegen gebieden mogelijk maar dat slaan we maar even over, we rijden gewoon rustig verder en kijken om ons heen. De kinderen doen dat wat minder de oogjes van de dames zijn aan de buis gekluisterd tja, wat moet je ook anders en het tvtje in de camper is toch wel echt heel erg fijn voor ze!

Er is een wandeling naar de kauiri bomen mogelijk dit zijn de grootste bomen hier en door de maori's worden er krachten aan verbonden echter wij slaan dit voor vandaag maar even over, morgen maar proberen. We rijden rustig verder richting de camping die we hebben uitgekozen, niet in het bos maar net er buiten nog een weg van zo'n 8 kilometer over greffel te gaan en dan moeten we er zijn. Eenmaal bij de camping blijkt deze gesloten nee toch he ben wij dat, en nu???? Er zijn hier heel weinig opties dus dat betekend zelfde weg terug en het woud weer in, daar ergens is er in de Middle of nowhere nog een camping in de hoop dat deze niet dicht is of vol is...
Na een extra ritje blijkt deze camping gelukkig wel een plekje te hebben voor ons het is jammer van het weer want het is hier eigenlijk prachtig!!!
De meisjes vermaken zich binnen prima er worden kampen gebouwd, met Lego en Duplo gespeeld etc. Maar een frisse neus halen is toch ook wel even fijn... Dus uiteindelijk toch maar even de regen trotseren en stappen in de plassen en wat is dat leuk!!!! Izabella glijdt uit doet haar gelukkig geen pijn maar is wel kleddernat , gelukkig hebben ze er vooral lol aanbeleeft en nat kan ook weer droog!

S'avonds wil het slapen niet echt lukken met de dames, ze hebben zo hun dagen dan wordt er geruzied en gemopperd.....ik ga nog even douchen en zie als ik terugloop naar de camper dat er allerlei mensen zich verzameld hebben in een grote zaal er worden trucjes opgevoerd een soort circus en je mag gratis komen kijken. Terug in de camper slapen de meisjes nog altijd niet ik trommel ze dus maar uit bed en neem ze mee naar dit kleinschalige circus ondanks dat het al super laat is kunnen we zoektocht nog even iets leuks doen samen. De meisjes vinden het erg leuk vooral wanneer er met speciale lichteffecten gewerkt wordt. Het is een soort open podium er wordt steeds gevraagd wie er nog een trucje wil doen ik dring aan bij de kids op ook iets te doen Izabella ziet dat per definitie niet zitten Olivia wil wel! Ze springt al vrolijk op en doet regelmatig een dansje maar echt op het Podium nee dat gaat ook haar iets te ver. Als het dan uiteindelijk is afgelopen en we terug naar de camper lopen is ze verdrietig ze wil nog zo graag haar kunsten laten zien!
En dan snel naar bedje, ondanks de indrukken lukt het slapen nu wel zzz.... Morgen weer een nieuwe fijne dag te gaan .

1 Reactie

  1. Annet Oosterhof:
    10 januari 2018
    Hopen op beter weer.......
    Leuk dat oli het wel ziet zitten, maar het podium nog een brug te ver is.
    Iza moet altijd eerst wennen en dan alle ogen op haar gericht, is niet haar ding.e
    Een beetje ruzie en mopperen hoort er ook zo nu en dan bij.
    Zeven weken bij elkaar in 1 vertrek is ook geen niks.
    Kan Thomas het nog aan.....😉

    Liefs mam en annet