Het eiland Penang, klein China in Georgetown.

Het is nauwelijks anders dan thuis, ik zit achter de pc met een kopje thee en een stukje chocolade ;-) tja, zo is de wereld maar klein.

Onze laatste avond in Penang is alweer aangebroken, morgen gaan we eindelijk, naar allerlei verschillende eilanden te hebben bezocht richting het vaste land van Maleisie, Taiping. Vanaf daar houdt ook onze planning op, tot Taiping hadden we alles gepland hotels, vervoer etc. Voornamelijk omdat ook hier iedereen vrij is en we uit ervaring weten dat het dan erg moeilijk is een slaapplek te vinden of vervoer te regelen naar een volgende bestemming. Ergens was het erg fijn alles geregeld te hebben het geeft rust, anderzijds staat ook je reisroute vast en vooral de momenten van vertrek en aankomst. Je kunt niet even tussendoor beslissen dat je toch liever nog een dagje blijft.

Maar voor nu, onze belevenissen in Penang.

Zaterdag 26 december hebben we de reis vanuit Langkawi richting Penang ondernomen, met in dit geval een geluk dat we de boot geboekt hadden aangezien we toevallig vanmorgen in de krant lazen dat er 50 toeristen op de pier hadden gestaan graag naar Penang wilden, maar niet meer mee konden.

Wij konden dus wel mee in de boot, echter deze keer verliep het niet zo vlekkeloos. De taxi was goed geregeld. Samen met een Engels-Italiaans koppel die we in het laatste hotel ontmoet hadden, zijn we vertrokken naar de haven. Een erg chaotisch gebeuren echt een ratjetoe van mensen, zo druk.... gelukkig hadden wij gauw de juiste weg gevonden en volgens een werknemer daar zouden wij ongeveer een kwartiertje moeten wachten voor we in de boot konden stappen om dan binnen het halfuur te vertrekken. Dat klonk prima. Er was een klein speeltuintje dus dat kwartiertje zouden we wel even overbruggen. Maar dat kwartiertje werd minstens een uur.....en denk je in, in een stikhete ruimte vol met een weer war van mensen zonder te weten of er een boot komt en hoe laat. Niet echt ideaal dus, maar de boot is gekomen en eenmaal aan boord verliep de reis vlekkeloos. Olivia heeft de hele reis bijna geslapen op haar en mijn stoel, ook Thomas lag wat te dommelen, Izabella keek naar een filmpje op de tablet en ik zat wat te lezen op het puntje van mijn stoel. Zo zijn we de drie uur varen weer goed doorgekomen!

Op het eiland Penang hebben we gelogeerd in Georgetown, een drukke stad maar ondanks dat de moeite waard. Het gevoel dat je op een eiland bent is hier erg ver weg, maar de stad is de moeite waard van een bezoekje. Aangezien ons nieuwe verblijf tegenover het Hello Kitty cafe ligt konden we natuurlijk niet anders dan ook even naar Hello Kitty toe. Izabella vond het prachtig. Een cafe volledig in haar stijl, met roze en wit gestreepte muren en overal waar je kijkt Hello Kitty. Van Hello Kitty op de tafeltjes, tot Hello Kitty aan de muur en Hello Kitty op de menu kaart. Met zijn viertjes hebben we hier genoten van een Hello Kitty High Tea! Een leuk begin voor de dametjes van ons bezoekje aan George Town!

Die avond hebben we heerlijk gegeten bij een Zwitsers reataurant, tja eens wat anders dan rijst en de dametjes hebben vooral erg genoten van de aardappelpuree dus goed gevulde buikjes deze keer! Thomas daarentegen voelt zich iets minder goed, hij is geveld door de diaree en vervelende buikpijn dus heeft de affglopen dagen nauwelijks gegeten erg vervelend.

Op advies van de restauranthouder zijn we nog even richting een dansshow gelopen. Jammer genoeg was het grootste deel van het optreden al gedaan, maar toch was het leuk om nog even een staartje mee te krijgen. Thomas en Olivia zijn vast richting hotel gegaan en Izabella en ik hebben nog even genoten van het laatste optreden en zijn al slenterend door de mooie steegjes van de stad met een ijsje in de hand weer richting hotel gelopen.

Op de kaart van George Town zag ik nog een leuk cafeetje voor Izabella, het kattencafe. Dus zondag in de vroege middag hierop af, jammer genoeg was het er vol en konden wij dus niet terecht. Izabella was diep teleurgesteld... Uiteindelijk zijn we ergens anders naar toe gegaan waar we een heerlijk stukje taart hebben gegeten ter ere van Oma Kippie haar verjaardag!!!

Die middag hebben we de Botanische tuin bezocht, dat was prachtig. We hebben op advies van Izabella de off road route genomen, niet de grote wandelpaden maar het kleine weggetjes door de jungle en het was zeker de moeite waard. We hebben erg veel apen gezien. Eerst zater er al kleine aapjes bij de ingang op ons te wachten en tijdens de wandeling hebben we vlak boven ons nog grote zwarte apen kunnen bewonderen echt geweldig!!! Zo bijzonder om die dieren in het wild te zien en dan ook nog eens zo dichtbij je! Olivia heeft hier ook weer enorm van de dieren genoten. Vol enthousiasme riep ze vanuit de drager aap (tenminste het leek er erg op)  en wijzend met haar vingertje keek ze enthousiast in het rond naar deze beestjes.

De wandeling werd aan het einde ook nog een echt avontuur. Na de klim waren we zo bezweet dat de waterval die in de buurt was ons wat verkoeling zou geven. Net toen we met de voetjes in het heerlijk koude water stonden begon het echter te regenen. En niet zomaar te regenen, nee echt stortregen!!! Dus wij rennen naar een beschut plekje en nu maar wachten. Eerst was het nog wel even fijn, een beetje afkoeling, maar al gauw werden we koud.... Gelukkig kwam er even later een rescue treintje langs waar iedereen in mocht stappen die het wilde. Het treintje van het park kwam overal de mensen oppikken, echt super fijn. En een ware belevenis voor de dametjes! Het treintje heeft ons naar de ingang van het park gebracht waar we vervolgens nog een tijdje hebben staan schuilen voor de regen. Uiteindelijk was het nog wat aan het druppelen en zijn we richting de bus gewandeld. De bus kwam ons al gauw oppikken, maar stopte naar vijf minuutjes al met rijden, pauze.... over een halfuurtje zou hij verder rijden tja.... Ok dan er maar weer uit en nog een beetje rondwandelen en gelukkig was het de moeite waard, want we hebben tientallen varanen van heel dichtbij kunnen bewonderen echt super. Zo is het wachten op de bus natuurlijk geen probleem ;-)

Maandag hebben we nog een poging gewaagd bij het kattencafe, ten slotte hadden we dit beloofd aan Izabella. En nu hadden we meer geluk we konden er direct terecht. Izabella vond het erg bijzonder, maar stiekem ook een beetje spannend. De poezen durfde ze nauwelijks aan te raken, maar toen ik haar vroeg of ze het leuk vond zei ze volmondig jaaaa!!! Olivia heeft zichtbaar en hoorbaar genoten van dit bezoekje. Bij iedere kat die ze zag was ze dol enthousiast. Wijzen met haar vingertje en heel hard roepen, da, da en daarbij een brede lach op haar gezicht. Maar de beestjes moesten wel op een mooie afstand blijven, anders probeerde ze zo snel als haar beentjes haar konden dragen weg te lopen, ha,ha een mooi gezicht.

Die middag hebben we wat rondgelopen in de stad, de bijzondere winkeltjes bezocht en gebouwen en tempels bewonderd. Er wonen hier erg veel Chinezen en vele oude Chineze tradities worden hier in ere gehouden, het is bijzonder dit te zien. Bij ieder huisje zie je wel een klein soort tempeltje met wierookstokjes en in de tempels wemelt het er van de wierookstokjes en vrolijk gekleurde en versierde beelden. Izabella vindt het allemaal erg bijzonder en wil graag precies weten hoe het een en ander in elkaar steekt...tja, jammer genoeg weten wij ook niet alles. Aan het einde van de middag hebben we nog een Moskee bezocht en van een werknemer een uitgebreide uitleg van de Islam en de Koran gehad en na ons bezoek een verkorte Engelse versie van de Koran meegekregen, we kunnen dus beginnen met lezen ;-) Overigens stort regende het weer terwijl wij deze keer gelukkig droog en wel in de Moskee vertoefden.

Vandaag zijn we met een stadsbus richting de Penang Hil gereden. Het liefst waren we gaan klimmen, het schijnt een prachtige klim te zijn echter ook een zware. De twijfel was dus groot, zeker omdat Thomas nog steeds niet fit is en de vraag is ook of Izabella het had volgehouden. Uiteindelijk dus voor de makkelijke weg gekozen, met het treintje omhoog. Ook dit was een mooie belevenis. Het bewuste treintje ging werkelijk stijl omhoog en erg hard. Ik vond het niet echt een fijn ritje werd wat misselijk in het treintje en mn oren deden er wat pijn van, maar gelukkig duurt het maar een minuut of vijf. Boven is er naast een bijzonder mooi uitzicht over het eiland Penang en in het bijzonder George Town ook een speeltuintje te vinden. Het eerste uur hebben wij dan ook doorgebracht in het speeltuintje. Thomas op het bankje, een beetje rusten.... En de dames op de glijbanen en ik er wat tussen om te voorkomen dat ons waaghalsje Olivia te veel schade op zou lopen ;-) Opnieuw was Olivia hier ook weer de attractie voor de mensen, iedereen wilde haar optillen en met haar en Izabella op de foto, het blijft toch een bijzonde fenomeen. Gelukkig lieten ze haar na een tijdje met rust en konden de damtjes ongestoord spelen. Bovenop de top zijn ook nog een Moskee en een Hindu tempel te vinden die we beide hebben bezocht. Verder hebben we ons voornamelijk vermaakt met een wandeling over een van de vele paadjes door de mooie jungle. Ook hier hebben we weer mooie apen zien slingeren door de bomen en een grote zwarte eekhoorn, het blijft iedere keer weer bijzonder!!!

En nu zit het ook in Georgetown er weer bijna op. Het was leuk, maar het is ook goed hier weer te vertrekken op naar een hopenlijk rustiger plekje in Taiping!