Het gastvrije Taiping

Ten eerste nog een heel gelukkig nieuwjaar gewenst van ons viertjes! Ons laatste nachtje in Taiping is aangebroken, morgen vertrekken we richting de Cameron Highlands waar het als het goed is een beetje koeler is. Ik weet we mogen niet klagen, wij zitten in de zon en bij jullie begint langzaam maar zeker de winter toch echt te komen. Toch is het hierin Taiping wel erg warm, vooral erg benauwd. Dit is dan ook de plek in Maleisië waar de meeste regen valt per jaar. Erg veel regen hebben wij niet gehad maar wel erg benauwd weer dus. Maar we zullen zien wat de Highlands ons gaan bieden, Taiping zeggen we morgen vaarwel!

De reis richting Taiping is ontzettend vlot verlopen en dat zonder enige boeking vooraf. Met de taxi naar de pont , die al klaar stond en ons in een klein kwartiertje naar het vaste land van Maleisië heeft gebracht. Daar aangekomen op zoek naar trein die toevalligerwijs ook klaar stond ideaal! De trein was zo goed als leeg dus we konden heel luxe zitten en de kindjes zelfs liggen en rondlopen. In een uurtje stonden we op het laatste station waar we een taxi hebben genomen richting Taiping en binnen een minuut of twintig stonden we voor ons hostel. Al met al een ideale rit!! 

Het hostel was super echt heel netjes en klein maar fijn. We zijn er ook met open armen ontvangen wat natuurlijk ook erg leuk is. Na een kennismaking met ons hostel en alle bagage te hebben opgeruimd in de kamer zijn we op pad gegaan voor rde lunch. Die eerste middag hebben we niet veel meer gedaan, een beetje rondgelopen en de kindjes hebben fijn in de grote speeltuin gespeeld en savonds op de markt gegeten voor ongeveer een euro per persoon! We hebben hier overigens overal enorm veel bekijks, er komen hier nauwelijks westerse toeristen. Dat maakt dat de mensen hier ontzettend vriendelijke en gastvrij zijn en tevens erg geïnteresseerd is ons bezoekje aan Taiping. Olivia en Izabella zijn voor de mensen ware attracties en worden om de haverklap aangesproken, gefotografeerd en opgetild. 

Oudjaarsdag hebben we doorgebracht in de dierentuin van Taiping wat een van de oudste dierentuinen van Maleisië is. Het was zeker de moeite waard. Voor dat we uberhaupt in de dierentuin waren hadden we al complete apen families gezien boven ons in de hoge bomen, super mooi om te zien. Het lijkt hier bijna alsof erin iedere boom een apenfamilie woont! De dierentuin was rustig erg aangenaam dus, overigens is het hier absoluut geen toeristisch gebied er zijn hier buiten Chinese en Maleise toeristen nauwelijks westerse toeristen. De kinderen hebben weer genoten in de dierentuin en net als op alle andere plaatsen waar we dieren hebben bewonderd was Olivia nu weer dol enthousiast bij ieder dier die ze zag het blijft leuk haar enthousiasme en verwondering te zien. We hebben ontzettend veel verschillende de dieren mogen bewonderen en de opzet van de dierentuin was ook erg mooi. Alle hokken waar goed verzorgd en de dieren hadden volop de ruimte!

Oudejaarsavond heeft ons weinig spectaculairs geboden. De Maleisiërs zijn geen echte uitbundige mensen en in Taiping wonen erg veel Chinezen en voor hen is ons oud en nieuw geen feest zij vieren ergnes in februari het chinees nieuwjaar. Wij hebben oudejaarsavond doorgebracht met ons tweetjes op het terras van ons hostel met het spelen van een spelletje skibo best leuk, maar niets bijzonders dus. Maar hoe dan ook, ook hier is het 1 januari 2016 geworden eens zien wat het jaar ons zal brengen!

1 januari zijn we net als ieder dag weer vroeg opgestaan. Olivia is ons wekkertje en wekt ons dagelijks tussen zeven en acht. Opzich prima op die manier hebben we allemaal een mooi ritme en starten we de dag nog relatief koel! De ochtend weer doorgebracht in de speeltuin, waar Olivia en Izabella de grootste attractie voor de anderen zijn. In de middag een beetje verkoeling op proberen te zoeken tijdens weer een erg benauwde dag zijn we richting een hotel gewandeld waar een zwembad bij zou zijn waar iedereen gebruik van zou kunnen maken. Echter niets bleek minder waar. Na onze bloedhete wandeling door de prachtige tuinen die Taiping rijk is, werden we ontzettend teleurgesteld geen zwemmogelijkheden voor niet gasten hier. Gelukkig bleek er aan de andere kant van de tuinen wel een openbaar zwembad te zijn. Uiteindelijk met één van de schaarse taxis die hier te vinden zijn, die kant maar op. Izabella heeft genoten van een verfrissende duik. Helemaal fijn, maar wij vonden het niet echt een aangename plaats. Ten eerste was het er gewoonweg vuil en vies en ten tweede is het hier erg preuts en islamtisch wat maakt dat mensen hier bijna allemaal met al hun kleding aan het zwembad in duiken. Tja, het leek mij dan ook niet bepaald geslaagd om in mijn bikini te verschijnen. Van een verfrissende duik is het dus niet gekomen! Na Izabella haar fijne verfrissing zijn we weer richting het stadje gelopen, nou ja deels gelopen. Onderweg kwamen we een ontzettend vriendelijke man tegen hij stopte met zijn auto en vroeg waar we heen wilden en of we mee wilden rijden. Dat hebben we dus maar gedaan in zijn super de luxe auto. Izabella voorin kijkend naar filmpjes van frozen en wij met zijn drietjes op de achterbank. Naz vond het reuze gezellig dat we met hem mee reden en wilde ons nog van alles laten zien, een museum, een kofie fabriekje en zijn tweede auto. Na een sideseeing door de stad vanuit de auto zijn we veilig en wel afgezet bij ons hostel. Aangezien er na twee nachten geen ruimte meer voor ons was hier zijn we die dag ook nog verkast, naar volgens ons de woning van de eigenaar van het Hoste. Een prima onderkomen om de hoek van het hostel en lekker rustig want we zijn de enige die hier logeren.

Vandaag hebben we na een  korte fietstocht rond de tuinen en een lunch in de speeltuin nog eens geprobeerd de verkoeling op te zoeken. Nu in het Birmese zwembad, ook wel een waterval. Weer een eindje lopen, bij gebrek aan taxis hier. Maar nogmaals geluk er stopte weer een auto voor ons, waar we heen wilden. Dus weer veilig en wel afgezet bij onze plek van bestemming waar zij overigens ook heen wilden. Samen met de vriendelijke mensen nog even wat gedronken en toen op naar het water. Ook hierin de waterval wordt gezwommen in kleren dus hebben Thomas en ik niet veel meer gedaan dan pootje baden ook best fijn. Izabella heeft wel een verfrissende duik genomen en Olivia vond het niet zo fijn, het water is dan ook erg koud en Olivia was erg moe. Zij heeft om de beurt op onze schoot gekeken naar de capriolen van haar grote zus! Vervolgens weer terug wandelen naar het hostel en zowaar weer geluk....er stopte weer een auto voor ons en het toeval wilde het was Naz met weer een andere auto. Tja, wij klagen dus niet over de gastvrijheid van de mensen in Taiping want we zijn weer veilig en wel afgezet op de plek van bestemming

Eenmaal terug in ons hostel was Olivia ontzettend moe dus die heeft lekker geslapen, met Thomas er naast en Izabella en ik hebben even gezellig geskypd met de omaatjes. Een mooie uitvinding leuk om zo even met elkaar te kletsen en elkaar even te kunnen zien. En voor Izabella een kleine hereniging met haar knuffel familie die bij de omaatjes logeren gedurende onze reis. Tja,er moet toch iemand voor de beestjes zorgen! 

En nu is de laatste avond hier alweer aangebroken en zit onze derde reisweekje eral weer op. Morgen vertrekken we weer eens zien wat de Cameron Highlands voor ons in petto hebben. De reis is nog niet gepland dus ben benieuwd hoe deze weer zal verlopen, met een beetje geluk net zo goed als de reis naar Taiping toe. Voor nu zeggen wij het fijne, kleine en gastvrije Taiping vaarwel!