Lekker zwemmen

21 januari 2020 - Binnaway, Australië

Deze ochtend doen we lekker rustig aan, het is erg warm en de kinderen spelen heerlijk in hun kamp. De knuffels zijn uit de bedjes weggenomen en voor ieder is een bedje gecreëerd in het kamp. We hebben ergens aan het begin van onze reis een opblaasbadje gekocht die nu ook dienst kan doen. Ik blaas het badje op terwijl de kids zelf water uit de rivier halen. Voor de lunch wandelen Izabella en Thomas door de rivier richting de bakker in het dorpje waar ze lekker bolletjes ophalen.

Intussen hebben de kleintjes alweer iets nieuws bedacht en zitten we gezellig met zijn drietjes te kleuren, plakken en knippen. Het is een ware campingvakantie dag op deze manier en ieder geniet van deze rust.

In de middag rijden we nog even richting het dorp aangezien ik daar een zwembad heb gezien de vorige dag toen we hier aan kwamen, en zo blijkt. We hebben ook nog eens geluk, het zwembad gebruiken is vandaag gratis! Deze heerlijk verfrissende duik is super fijn op deze warme dag. En een mooie bijkomstigheid is, dat we lekker kunnen douchen.

Onze camper beschikt deze keer overigens ook over een goede douche, heel wat beter dan twee jaar geleden in Nieuw Zeeland, maar de haren wassen van Izabella lukt toch niet met deze straal. Af en toe een douche bij het zwembad is dus ideaal!!

Schoon en fris kunnen we in de late middag weer op pad. We vragen de kinderen wat te doen, terug naar dezelfde camping of nog een uurtje rijden naar het volgende stadje. Iedereen verkiest een stukje rijden dus dat is wat we doen. Het fijne is dat Boaz zo nog even toe komt aan zijn dutje en de meisjes ook even hun rust nemen al luierend in de camper met een filmpje erbij.

 We rijden richting Narrabri, Izabella wil heel graag nog eens uiteten en het lijkt ons een geschikte avond omdat vandaag te doen. Echter een restaurantje hier vinden blijkt nog niet mee te vallen. Het stadje lijkt aardig uitgestorven te zijn. Uiteindelijk vinden we een plekje waar we kunnen eten, op goed geluk dan maar. En we hebben geluk het is een fijne plek en het eten is heerlijk! Met onze volle buikjes rijden we richting camping die deze keer werkelijk niets voorstelt.

Overigens is het nu geen gratis camping maar eentje waar een kleine bijdrage gevraagd wordt. De camping bevind zich aan de randen van een paardrijbaan en ziet er echt heel troosteloos uit. We zoeken een plekje uit aan de rand bij enkele kleine boompjes zo lijkt het nog wat. Veel meer dan slapen zullen we hier niet doen!

Die ochtend is het ook weer enorm heet als we opstaan we vertrekken na ons ontbijt direct naar een dumpstation. We hebben wat nieuw water nodig, de wc moet weer leeg en ons afvalwater moet ook weer weggespoeld worden. Het minst leuke klusje van het rondtrekken met een camper… Als alles geregeld is gaan we naar het informatiepunt hier in het dorp. We willen graag het Mount Kaputar Nationaal park bezoeken en hopen van harte dat deze open is. We twijfelen enorm aangezien we gister op de weg hier naar toe de eerste bosbranden met eigen ogen hebben kunnen zien.

We hebben pech dit park is al sinds november gesloten. We balen er van dat was de reden om deze kant op te gaan. We laten ons informeren over de omgeving om vervolgens nieuwe plannen te maken.

Tussendoor moet er soms ook nog wat gewerkt worden. Ik heb deze keer mijn laptop meegenomen en moet echt wat mailtjes voor EigenWijs beantwoorden…. Terwijl ik dat doe doet Thomas boodschappen met de kids. Als iedereen klaar is besluiten we dan ook hier nog maar eens te genieten van het zwembad, deze is wel open en gratis toegankelijk.

Gelukkig houdt ons drietal enorm van zwemmen, ze genieten elke keer opnieuw van het ploeteren en plonsen in het zwembad en dat is dan voor ons weer geweldig om te zien!

In de folders die we deze ochtend gekregen hebben stond een zeer leuke camping plaats genoemd op een boerderij in Pingala. Het plan was daar heen te gaan. Vol goede moed zijn we op pad gegaan. An de kant van de weg stond het goed aangegeven, een bordje met hierop nog 10 km te gaan. Echter eenmaal deze weg genomen bleek het 10 km onverharde weg. Doen of niet doen? Het weer kan snel omslaan hier…. Maar het lijkt zo leuk…. We zijn er ingereden en 4 kilometer al hobbelend en schuddend en gespannen in de auto toch nog eens overleg gepleegd met zijn tweetjes doen of niet doen? Op dit punt konden we omdraaien de rest van de weg was tot nu toe vooral heel smal en aan de randen  veel los zand… hier was een brede plek om te draaien. Met enige spijt hebben we toch voor de veilig optie gekozen en zijn we omgekeerd en verder gereden…. Heel jammer we zouden zo graag wat meer avontuur opzoeken, wat meer de natuur in trekken maar het lijkt bijna onmogelijk. Enerzijds vanwege de branden anderzijds vanwege de wegen…

Intussen zitten we veilig en wel in Binnaway op weer een rustige camping naast in de verte een caravan zijn we hier weer de enige, met op de achtergrond enkel wat kikkers en een prachtige lucht vol sterren zijn we eens aan het bedenken wat de vervolg plannen worden…

1 Reactie

  1. Annet Oosterhof:
    30 januari 2020
    Veiligheid gaat voorop he. Verstandig dat jullie niet verder zijn gegaan. Stel je komt vast te zitten en niemand in de buurt. Niet aandenken toch.
    Een rustdag is ook vast wel fijn.
    De huish.taken enz doen hihi.
    Mam