Dagje cultuur snuiven

Die ochtend rijden we eerst richting Coonabarabran, we hebben gelezen dat bij het informatiecentrum hier, het grootste buideldier ooit gevonden in Australië te zien is, nou ja het skelet dan. Dat moet een mega groot dier zijn geweest, te vergelijken met een wombat maar dan heel wat groter men schat in tot ongeveer 1,80 meter hoog. Het is een klein museum en we lopen er allemaal even op ons gemak rond. Vervolgens vragen we nog wat informatie, wat te doen hier in de omgeving. Het nationaal park hier dichtbij is ook gesloten, maar men verwacht dat deze morgen open zal gaan dus als we een dagje wachten kunnen we deze bezoeken. Er schijnt een mooie weg doorheen te lopen en een fijne camping te zijn, dat is dus voor morgen.

Vandaag gaan we uiteindelijk naar een dorpje verderop, normaal de toegangsport tot het Pilliga nationaal park, maar ook gesloten, echter het natuurmuseum hier is wel geopend. Naar men zegt is dat wel de moeite waard te bezoeken met de kindjes. Vol goede moed rijden we een halfuur richting Baradine, nu maar hopen dat het de moeite is. Het museum/ informatiepunt ziet er van de buitenkant veel belovend uit. We lunchen eerst nog even in de camper en gaan dan naar binnen. Het is een gratis museum, ideaal. Het is niet echt groot maar wel mooi opgezet. Voor de kinderen zijn er puzzels, kleurplaten, boekjes en dieren om mee te spelen. De medewerkers lijken ook blij om mensen te mogen ontvangen. Naast ons is er niemand dus heel veel werk zullen ze niet hebben. De kinderen vermaken zich vooral met het speelgoed, terwijl wij rustig rondlopen en ons informeren over het nationaal park Pilliga.

Tja, of het, het halfuur rijden waard was is de vraag, maar we hebben weer een beetje gezien… Nu weer terug naar Coonabarabran. Daar is nog een stenenmuseum, daar ook nog maar eventjes naar toe. Ook dit stelt niet bar veel voor, maar het feit dat het allemaal gevonden is hier in deze streek en van een familie is, maakt het ergens toch indrukwekkend. Vooral Izabella vindt het reuze interessant en wil van alles weten over de stenen. Boaz en Olivia spelen intussen met de spulletjes uit de bak speelgoed die hier staat.

Dan richting camping, hier is geen gratis camping te vinden en het dorpje van gister is ook nog een ruim halfuur rijden, de verkeerde kant op… dus deze keer maar een betalende camping. Er zijn twee opties, we kiezen degene die een zwembad heeft. De camping is een zeer troosteloos geheel. Er staan vooral dode bomen, de bodem bedekking is vooral zand… Maar er is een zwembad(je) en een troosteloze speeltuin! We checken in en zoeken een plekje. De kinderen zijn in ieder geval enthousiast over het zwembad en nu we hier zijn gaan we daar natuurlijk even gebruik van maken! Na deze warme dag is het heerlijk even lekker te plonsen en spetteren in het water. Ook de speeltuin wordt gebruikt door de kids, vooral Boaz vindt het prachtig want er staat een oude tractor!

Iedereen gaat nog even uitgebreid douchen en dan zit ook deze dag er alweer op!