De Haast Pass

19 december 2017 - Wanaka, Nieuw-Zeeland

Een regenachtige dag vandaag, het regent eigenlijk bijna de hele dag dus brengen we vooral veel tijd door in de auto. Vandaag staat de Haast Pass op het programma een prachtig natuurgebied zonder ook maar een dorpje in de wijde omtrek. Het is dan ook super jammer dat het zo regent want er zijn hier vele mooie stops om prachtige wandelingen te maken. Maar het regent echt wel te hard en we zien het niet zitten met de kindjes te stoppen en ons volledig nat te laten regenen we bekijken al het moois dus vooral vanuit de camper. En het is prachtig, we komen tientallen watervallen tegen heel wat gewoon langs de weg die stromen over de rotsen die direct aan de weg grenzen en weg stromen onder de weg heel bijzonder.

We stoppen ergens te midden van al dit moois om te lunchen omdat de regen echt niet wil stoppen, lunchen we maar gewoon in de camper om het wat fijner te maken bak ik pannenkoeken voor de kids en dat wordt enthousiast ontvangen. Wanneer de buikjes vol zijn en de beentje een klein beetje gestrekt op dit kleine oppervlakte gaan we er weer voor iedereen op zijn plekje en rijden maar weer!

Wanneer de regen eventjes wat minder is stoppen we nog op een plekje waar we een waterval kunnen bezoeken op een wandelafstand van twee minuutjes nou dat zien we nog wel zitten! Thomas en Boaz blijven in de auto, het is toch wel wat te koud voor ons kleine mannetje zodoende ga ik samen met de dametjes op pad. We wandelen over een bruggetje een kort tochtje door het woud en eindigen bij een prachtige waterval! Olivia en Izabella zijn beide onder de indruk van de hoeveelheid water die naar beneden valt. Ook de vele stenen die er liggen zijn erg aantrekkelijk en blijkbaar is hier ooit de trend ontstaan een stenen torentje achter te laten na een bezoek, het staat er hier vol mee. En natuurlijk willen Olivia en Izabella dat ook! Dus beide gaan ze aan de slag om een mooi torentje te maken! Wanneer de torentjes klaar zijn en natuurlijk vast gelegd op de foto is het tijd om terug te gaan papa en Boaz zittenbrengen slotte te wachten!

Olivia loopt moedig voorop bij een splitsing van twee bruggetjes kiest ze net de verkeerde dus ik roep haar terug. Aangezien ze graag voorop wil blijven lopen Rent ze naar ons toe, maar het weggetje is glad van alle regen en ligt vol met stenen en rotsen oei dat gaat mis.... Olivia glijdt uit en valt voorover ze gilt en huilt heel hard, ik til haar op en zie tot mijn grote schrik het bloed over haar gezicht stromen in nee!!! Ik pak haar in mijn armen en een naar de auto! Ook Izabella is enorm geschrokken en rent met mij mee al huilend.
Thomas ziet ons aankomen en heeft niet direct in de gaten wat er gaande is, pas als ik de deur open ziet hij Olivia volledig onder het bloed! Izabella is over haar toeren maar we kunnen haar nu even niet troosten we moeten eerst Olivia helpen en kijken wat er nu werkelijk aan de hand is.... Thomas geeft Boaz aan Izabella en geeft mij de benodigde spullen om'olvia te helpen. Lang leve de EHBO, al gebruik ik dat liever niet... Naast ons staat een ander stel geparkeerd met hun camper ze openen hun deuren en vragen of ze kunnen helpen. Intussen is het duidelijk dat Olivia een gat innhet voorhoofd heeft om dit tijdelijk op te lossen heb ik speciale pleisters nodig ik weet niet zeker of we die hebben. De mensen gaan behulpzaam ook op zoek in hun EHBO koffer of zijn deze wellicht hebben. Intussen ondergaat Olivia alles heel moedig ze is intussen weer volledig rustig. Boaz zit nog altijd op schoot bij Izabella die wit weggetrokken is van schrik.
Uiteindelijk blijkt dat we zelf in de ehbotas hebben wat ik zoek. We bedanken de mensen die de kinderen nog een chocolaatje geven voor de schrik.
Als de wond van Olivia tijdelijk is verbonden gaan we snel op pad. Potverdikkie waarom overkomt ons dit nu juist nu, nu we in de Middle of nowhere zijn!!!!
In de wijde omtrek is echt niets, buiten natuurschoon....we zullen regelrecht naar het eerste de beste dorp moeten om naar een dokter te gaan.

Veel plezier hebben we dus niet beleefd aan de Haast Pass...hij doet de naam eer aan wij haasten ons vlug richting Wanaka nog zeker anderhalf uur rijden! We komen nog een ander klein dorpje tegen Makarora echter daar worden we verwezen naar Wanaka waar de eerste de beste dokter te vinden is, gelukkig is het maar een gat in het hoofd anders heb je toch echt een probleem!
In Wanaka aangekomen vragen we aan een eerste de beste waar we een dokter vinden, dat blijkt gelukkig niet moeilijk. En zo belanden we met onze oli bij de dokter in Nieuw Zeeland. We moeten er even wachten maar gelukkig is er speelgoed en spelen de damtejes fijn tijdens het wachten. Wanneer het onze beurt is ga ik met Olivia mee, ze blijft super moedig alle ondergaan. De dokter is echt super lief en legt alles heel zorgvuldig uit. Gelukkig heb ik goed gehandeld en ziet de wond er schoon uit en al goed dicht. Ze maakt het toch nog voor de zekerheid open enen uiteindelijk wordt de schering geplakt, Olivia zit bij op schoot en geeft eigenlijk geen kick zo knap! Ik ben ook nog bang voor een eventuele hersenschudding maar dit blijkt ze gelukkig niet te hebben, onze moedige dame! Ze krijgt nog een mooie smileyplakker op haar hoofd en dan moeten we weer vertrekken.
Nou dat avontuur hebben we ook weer beleefd...

We lopen na dit alles nog even door Wanaka en gaan op zoek naar een troostcadeautje voor de meisjes ze vinden in een klein winkeltje beide een kiwi knuffeltjes die ze graag willen, helemaal prima! Dus met nog twee knuffeltjes extra zullen wij onze reis vervolgen. (Alsof we nog niet genoeg knuffels mee hebben 😉)

We eten nog iets in Wanaka waar na we naar een camping op enkele minuutjes afstand van Wanaka rijden om te overnachten...morgen hopenlijk een zonnige dag zonder ongelukken....

Foto’s

3 Reacties

  1. Neumann:
    25 december 2017
    Dus een klein ongelukje nu gaat het weer goed beetje op letten oké
  2. Marjan Koopman:
    25 december 2017
    Ach die lieverd, ze is ook zo,n haantje de voorste , haha. Fijn dat het is meegevallen. We dachten tien we de foto zagendat ze een stickertje op haar hoofdje had geplak
    t. Een knuffeltje doet dan wonderen, zeker ook voor Izabella. Hopen dat het bij één ongelukje blijft. Dikke knuf voor ze. Mam
  3. Judith:
    25 december 2017
    Ach jee, dat is zeker schrikken en helemaal als een dokter niet binnen handbereik is. Gelukkig is het goed afgelopen.