Een nachtje bij Lake Kaniere en een bezoekje aan Hokitika

17 december 2017 - Hokitika, Nieuw-Zeeland

En daar gaan we weer!
Vandaag brengen we onderweg naar onze voorlopige eindbestemming een bezoek aan Shanty Town een soort pretparkje waarbij alles is nagebouwd hoe het hier vroeger er aan toe ging in de tijd dat men hier volop goud vond.
Voor we naar binnen gaan picknicken we eerst nog eventjes aan de kant van de weg. Net voor Shanty Town op een bankje lekker in de schaduw.
Bij de balie waar we vervolgens de kaarten kopen om binnen te komen wordt ons verteld dat het verry busy is die dag, prima we gaan het zien. Eerlijk gezegd zijn er naar onze mening nauwelijks mensen, wat mij direct nieuwsgierig maakt naar een rustige dag 😉. Maar prima wij gaan op pad, het is super warm vandaag het zonnetje straalt fel en de lucht is stralend blauw. We bezoeken verschillende huisjes waar steeds uitleg is over de voorbije jaren. Het is best interessant, Izabella vindt het allemaal wat spannend. Het leven van vroeger wordt mede uitgebeeld door poppen en die zien er redelijk echt uit dat maakt haar wat angstig ook de geluiden van de filmpjes etc vindt zij maar niets. Olivia daarentegen vindt het allemaal reuze interessant en wil alles graag bekijken en het liefst ook even aanraken. Een piano? Oh dan speelt Olivia wel even een seintje. Een oude telefoon, Olivia probeert de omaatjes te bellen.
We komen ook een oud snoepwinkeltje tegen waar we natuurlijk even naar binnen gaan voor een lekker ijsje dat smaakt wel op zo'n warme dag!
En dan kunnen we ook nog mee met een heuse stoomtrein, die nog rijdt op echte komen. De meisjes vinden het leuk, Boaz eerder slaapverwekkend hij is weer eens diep in dromenland in de drager. De trein voert ons een stukje door het regenwoud en we kunnen halverwege uitstappennen eens voorin kijken bij het vuur waarde komen verwarmd worden wat de stoomtrein doet rijden.
Vervolgens worden we afgezet bij een plekje waar we zelf goud mogen zoeken. Er staan grote water bakken en met een speciale pan kind je op zoek naar goud in dit water. Ik dacht dat het om hem steentjes goud zoungaan, maar nee het is echt goud. Overigens is het behoorlijk moeilijk om dit te vinden, gelukkig worden we goed geholpen door een vriendelijke meneer die deze stand bemand. De meisjes krijgen uiteindelijk allebei een klein flesje mee waarin het gevonden goud zit, ritch girls!!!!
Na een korte wandeling terug naar de ingang is het tijd om weer verder te rijden.

Vandaag gaan we richting Lake Kaniere, waar we logeren op camping Hans Bay het is nog een beetje zoeken maar uiteindelijk wordt het gevonden en het is een prima plekje. Terwijl de kinderen nog een beetje spelen maak ik het eten klaar en na het eten zit de dag er alweer op!

De volgende ochtend nadat we rustig wakker worden op ons mooie plekje en genieten van een ontbijtje besluiten we later die dag richting de watervallen te gaan. Het schijnt dat deze iets verderop liggen en volgens de boekjes is het er prachtig!
Ok, dat gaan we dus proberen.....echter na een paar kilometer geven we de moed op. Of eigenlijk geef ik de moed op, het weggetje is toch wel erg smal en stijl en dan ook nog eens strak naast het water brrr nee ik vindt het echt te spannend met ons grote monster. Wat als we iemand tegenkomen????

Dus op een plekje waar we kunnen keren we om, zonder watervallen gezien te hebben keren we terug naar beneden. Toch wel jammer, maar veiligheid Voor alles!!!! Veilig terug op de camping besluiten we dan maar verder te rijden onderweg stoppen we nog voor een wandeling. Het is op zich maar een korte wandeling heen en dezelfde weg terug maar het is er prachtig. Het is een soort moeras gebied dus we lopen veelal op bruggetjes. Olivia start bij Thomas op de nek, maar heeft al gauw ook de smaak te pakken en rent enthousiast over de bruggetjes en achter Izabella aan. Het mos wat overal weelderig groeit vinden ze prachtig het voelt zonheerlijk zacht! De wandeling brengt ons bij het zelfde meer aan de andere kant. De dames gooien hier heel wat stenen in het water, tja niets leuker dan dat.
En dan lopen we dus dezelfde weg terug. Aangezien het vanmorgen geregend heeft zijn de bomen en de bladeren nog erg nat. Izabella heeft iets leuks bedacht en geeft ons keer op keer een douche door hard te schudden aan de dunne bomen... Ook Olivia ziet daar de lol wel van in en doet haar uiterste best ook een douche te maken. En zo worden we zonder dat het regent toch nog nat.....

Na de wandeling rijden we verder richting Hokitika.
Hokitika is een erg leuk stadje aan de Tasman zee. Het is er niet vreselijk druk, maar aangenaam en gezellig. We besluiten hier lekker iets te eten en het wordt fish en chips, wat we op een stoepje in de schaduw opeten. Het is heerlijk, we genieten er allemaal van. Na ons heerlijke maaltijd brengen we een bezoekje aan het informatie centrum niet omdat we echt zoekende zijn naar informatie, maar omdat hier wifi is. We zijn in onze camper onbereikbaar voor het world wide web, wat eigenlijk best fijn is maar om toch af en toe iets op onze blog te kunnen posten is wifi wel nodig! Gelukkig is er ook een hoekje voor de kinderen voorzien waar ze fijn met Duplo kunnen spelen, zodat ik even aan de bak kan voor ons blog. Boaz ligt lekker op de grond te rollen Thomas kijkt wat in het rond.
Dan nog even op pad in Hokitika, we wandelen richting de zee. Een ruwe zee met hoge golven en een rotspartij als strand het isnindrukwekkend om te zien en het water is prachtig blauw!
Na de korte sideseeing in Hokitika vertrekken we met ons huisje weer naar ons volgende slaapplekje.....

Foto’s

3 Reacties

  1. Annet Oosterhof:
    24 december 2017
    Weer leuk om jullie belevenissen te lezen.Goed dat jullie terug gekeerd zijn. Doet me denken aan de Spaanse Pyreneeën waar twee gillende meiden (jij en marijke) achterin de auto zaten. 😁en welangs diepe afgronden reden op een supersmal weggetje. We mochten er niet eens rijden met een vouwwagen. Maar ja...als je het bord niet hebt gezien.... Fijn dat de kinderen het zo goed doen en genieten van de natuur.
    We wachten weer op een volgend reisverhaal.
  2. Erna Goeteyn:
    24 december 2017
    Weer leuk om jullie belevenissen te lezen,ben wel een beetje jaloers voor het zonnetje dat daar zo stralend schijnt,hier heeft de zon in december amper vijf uur geschenen,triestig ,maar straks vieren we kerstmis:-) groetjes
  3. Sigrid Verhees:
    31 december 2017
    Ooh, wat heerlijk die cultuur en natuur die jullie en de dames daar met volle teugen kunnen opsnuiven en beleven!! x
    (ik denk dat ik toch ook graag zou omkeren op zo'n smal weggetje met een zo'n groot gevaarte :D )