Een bezoekje aan de waterval in het Dorigo national park

17 januari 2020 - Dorrigo National Park, Australië

Het heeft ongeveer de hele nacht keihard geregend gelukkig is het droog als we opstaan, een ontbijtje en dan op pad. Het is nog een klein stukje rijden richting het nationaal park en dan een wandeling richting een van de vele watervallen hier. Aangezien Olivia niet een echte grote wandelaar is en we toch het liefst hebben dat ze zelf loopt verkiezen we de kortste wandel weg richting de Crystal shower falls. Eenmaal bij het beginpunt voelt het aardig fris dus we kleden ons nog wat warmer aan en gaan vol goede moed op pad. De kids hebben een souvenirtje in het vooruitzicht gekregen, na de wandeling mogen ze met de centjes van de omaatjes in het winkeltje van het park iets voor zichzelf kopen, dus dat maakt het vooruitzicht de wandeling flink door te lopen alvast positief. Het is een mooie wandeling door het regenwoud. De naam regenwoud doet haar zelf eer aan, langzaam maar zeker begint het wat te druppelen en dat eindigt op de terugweg in een ware regenbui.

Maar voorlopig lopen we vol goede moed richting de watervallen we zijn benieuwd. De kindjes zijn goed gemutst, zelfs onze dappere Olivia moppert weinig en zet moedig door. De lianen onderweg zijn mooi klimmateriaal. Izabella is teleurgesteld dat het niet wat avontuurlijker is, zij wil liever echt door de jungle, klimmen en klauteren echter dit zijn gewone wandelpaden. Boaz kijkt intussen vanuit de drager rustig in het rond, hij vindt alles wel best ten slotte zit hij als een prinsje in zijn drager fijn bij mama.

Op een zeker moment roept Izabella iets wat paniekerig wat zit er op mij, Thomas kijkt en het blijkt dat ze een bloedzuiger op haar been heeft. Thomas haalt hem er snel af. Izabella is even verwonderd maar loopt dan dapper verder. Even later valt het Thomas op dat ze er alweer eentje heeft op haar been. Hoe kan dat nu wij hebben alle vier nergens last van. Na twee bloedzuigers wordt Izabella toch een beetje ongerust. Gelukkig biedt uiteindelijk de brug naar de waterval toe haar voldoende afleiding. We kunnen via de brug uiteindelijk helemaal onder de waterval door en via een klein paadje belanden we aan de achterkant, een mooi zicht. Olivia en Boaz zijn erg verwonderd. Izabella zit met een dubbel gevoel, ergens zitten die bloedzuigers nog in haar hoofd en daarnaast mocht het van haar iets spectaculairder zijn.

Wanneer we aan de terugweg beginnen heeft Izabella al snel weer een bloedzuiger op haar been, nu raakt ze toch echt in paniek. De tranen stromen over haar wangen, Thomas biedt haar steun en hand en hand lopen ze voorop. De pech  zet echter nog voort, weer eentje op haar been…. Gelukkig blijft het uiteindelijk hierbij. Intussen lopen we in de stromende regen, tja regenwoud wat anders ;-). Maar iedereen zet moedig door. Olivia is ook wat onzeker geworden door haar huilende zus en die bloedzuigers, ze loopt intussen stijf naast me maar zet moedig door. Kleddernat komen we van ons avontuur terug bij de camper. Ideaal is dat we in de camper alles mee hebben wat we nodig hebben. We kunnen ons direct fijn afdrogen en schonen kleren liggen ook voor handen. Izabella pakt haar van top tot teen in, geen blote huid is voorlopig meer te zien. We kloppen haar kleding uit, wie weet heeft het daar ergens ingezeten? Niets te vinden…. En dan rijden we naar het bijbehorende informatiecentrum. De centjes van de omaatjes in de tas op pad voor een knuffel om vooral Boaz in de nacht zijn steun te kunnen bieden.

Boaz heeft al vlot gekozen, een wombat moet het zijn. Liefde op het eerst gezicht, hij pakt hem stevig beet en gaat ermee op pad. Olivia twijfelt wat langer wat moet het worden…. Uiteindelijk verkiest zij een schattig klein echidnaatje, wat een soort mierenegeltje blijkt te zijn. Wonder boven wonder verkiest Izabella geen knuffel maar twee mooie kangoeroetjes.

Zelf rekenen ze een voor een af en trots stapt ieder met zijn tasje en de buit naar buiten, goed geregeld!!

Die middag blijft het maar regenen, veel meer dan gezellig spelen in de camper en naar een volgende camping in Armidale rijden doen we niet meer.

Boaz en Izabella hebben samen veel plezier in het bedje boven, ze hebben een lift gemaakt voor de knuffels met twee doeken hijsen ze de knuffels naar boven ze hebben veel lol. Olivia heeft haar eigen kampje aan de andere kant van de camper gemaakt en speelt daar haar eigen spel. En zo hebben we nog een gezellige middag in ons kleine huisje…

Foto’s

1 Reactie

  1. Annet Oosterhof:
    30 januari 2020
    Lieve allemaal,
    Wat een mooi verhaal, we keken er ook weer naar uit.
    Brrr, die bloedzuigers, ik begrijp dat Isa dat niet prettig vond.
    Gelukkig dat papa nergens bang voor is😀
    Leuk hoor de knuffeltje die ze hebben gekocht. Voor boaz ook fijn, want het duurt nog even dat de muizen er zijn , haha.
    Misschien wordt dit wel zn bedknuffeltje,
    Mooie foto's .
    En regen.....niet zo fijn voor jullie, maar goed voor Australië!
    Kus van omaatjes💋💋💋💋💋