Laatste dagje in El Valle de Anton, genieten van de watervallen

Een boek maken is zoveel meer werk dan ik ooit had gedacht... ik dacht ik maak een werkboek(je) voor mijn zelf ontwikkelde opleiding. echter dat voorziene werkboekje werd een waar boekwerk van 100 pagina's. In alle stress heb ik deze net voor onze vakantie naar de drukker gestuurd, het voelde goed zo dat is weg een zorg minder. Helaas bleek niets minder waar. Ik heb de afgelopen dagen al een paar keer gemaild met de drukker voor alles echt in orde is gaat er een heel proces overheen, dat had ik even niet ingeschat. 

Deze ochtend had ik dan ook weer in mijn mailbox een bericht alle 100 pagina's moesten toch net iets anders de tekst vakken bleken iets te breed waardoor ik werkelijk iedere pagina handmatig heb moeten aanpassen. Pff... dus na mijn ochtend wandelingetje hier in de mooie tuin heb ik een paar uur op de laptop zitten werken om alles in orde te brengen. Nu op hoop van zegen dat het wel goed is en de boeken klaarliggen als wij thuiskomen.

We hadden dus vandaag een iets verlaat ontbijtje. Boaz en Olivia waren gelukkig fijn aan het spelen in de tuin terwijl ik aan het werk was. Izabella lag lekker te lezen in bed en Thomas nog te slapen. Thomas is helaas nog altijd niet echt fit... niet zo fijn. Op het moment dat ik het volledige herziene boek heb doorgestuurd konden we eten. Vandaag heb ik pannenkoeken gebakken dus dat smaakte prima! Hoetel mama doet het zo slecht nog niet ;-)

Na ons eten zijn we in trage versnelling dan toch op pad gegaan, de warmwaterbronnen waren het doel. de kinderen hadden er veel zin in. Olivia en Boaz liepen al een paar uurtje enthousiast te vertellen over de modderbadjes die ze zouden gaan nemen. Vol goede moed reden we dus naar de thermale baden toe... maar wer pech bad dicht!!! Op de borden stond nochtnas dat ze open waren echter een stevig hek voor de ingang gaf toch echt aan dat het gesloten was. Teleurgesteld zijn we er voor een twede keer voorbij moeten rijden zonder een badje te kunnen nemen, wat een teleurstelling. Morgenvroeg proberen we opneiuw, als de gezegde waar is zal de derde keer de goede keer moeten worden!

Uiteindelijk zijn we toch in het water terecht gekomen, niet in warm maar in ijskoud water ;-) we zijn doorgereden naar de watervallen van al Chorro las Mozas. Na het parkeren van de auto werd ons gezegd dat w een tien minuutjes moeten lopen voor de waterval. Die tien minuutjes waren echter ongeveer een halfuurtje en dat wandelen was eerder klimmen en best een beetje spannend tussen de rotsen naast de rivier. Soms waren de stenen nat en dus glad. Voor Izabella geen probleem die houdt van dit soort klimavonturen en zij ging er dan ook in sneltreinvaart vandoor. Wij sukkelden achter haar aan, maar zijn er ook gekomen!

Eenmaal bij de waterval hebben we onze zwemkleding aangedaan en een frisse duik genomen. Dit klinkt nu alsof ik er binnen now time inzat echter niets was minder waar. Ik ben altijd zo voorzichtig eerst even met mijn teentje voelen brr... koud... en dan gaat het langzaam heel langzaam voor ik er in ben. Izabella daarentegen sprong er gelijk in, een geheel andere en wellicht betere techniek maar goed ieder zijn ding. Olivia wilde er ook graag in deed eerst voorzichtig maar leek haar evenwicht iets te verliezen en zat er dus ook vlot in. Samen met Izabella is ze tegen de stroom in gezwommen, waarbij alle credits naar Izablla gaan. TRerwijl Olivia op haar rug hing zwom Izabella met al haar kracht tegen de stroom in naar de rotsen aan de overkant, waar ze weer op de rotsen zijn geklommen. Eenmaal een beetje uitgerust sprongen ze van de rotsen af om zich mee te laten voeren met de stroming. (center parcs is er niets bij ;-) )

Boaz is behalve zijn voeten er niet in geweest, de stroming was sterk en het water erg diep, te spannend voor hem toch heeft hij genoten van het spetteren in de kleine watervallen. En ik... na enige tijd zat ik er dan ook in en heb dezelfde weg afgelegd als de meisje tegen de stroom in, wat nog best pittig was, op de rotsen en met de stroom mee een frisse maar leuke ervaring.

Thomas heeft gefungeerd als fotograaf hij voelde zich niet fit genoeg het water in te gaan, maar heeft genoten aan de kant van ons gespetter en het mooie uitzicht.

We zijn in Panama nog nauwelijks toeristen tegengekomen, het is een weinig bezocht land maar hier vandaag bij de watervallen hebben we twee Nederlandse familie's gezien. Een familie met twee groter puber dochters en een familie met twee jonge kinderen, en zo kom je echt overal Nederlanders tegen zelfs in deze uithoek.

Na onze frisse duik en het spetteren in het water zijn we langzaam terug gegaan naar de auto, weer over de avontuurlijke route, terug ging toch makkelijker dan heenreis wellicht omdat je weet wat gaat komen. We zijn naar ons huisje teruggereden waar Thomas een dutje heeft gedaan en ik op zoek ben gegaan naar een vervolg plekje daar dit ons laatste nachtje is in El Valle de Anton. 

Terwijl ik aan het zoeken was, hebben Olivia en Boaz heerlijk gespeeld, vandaag hadden ze allemaal stenen verzameld en er een huisje van gemaakt op het terras en Izabella heeft de omgeving getekend en geluierd in de hangmat. Zo zijn we onze nog maar korte middag prima doorgekomen.

Net voor ons eten heb ik de tassen grotendeels ingepakt, altijd een flinke klus daar we van de gewoonte zijn alles eruit te halen ;-) Overigens kunnen we gelukkig alles schoon meenemen, want hierin ons huisje is een wasmachine ideaal! Dus alles is gewassen en heerlijk in het zonnetje gedroogd. Morgen gaan we een behoorlijk eind rijden, volgens de routeplanner 4:50 uur, maar gezien de wegen zal het vast langer gaan duren. we gaan richting de kust naar het kleine plaatsje Santa Catalina. Op de foto's ziet ons verblijf er super mooi uit, volledige gebouwd van bamboe dus we zijn benieuwd... Nu eerst nog een nachtje hier en een lange reis maar we kijken er allemaal naar uit om lekker naar het strand te gaan!