Wilsons Prom National Park

Ons doel van de trip naar het verre zuiden is het kunnen spotten van een wombat! We hebben gelezen dat dit mogelijk kan zijn in het nationaal park Wilsons Prom, dus dat is vandaag ons doel. We stappen na het ontbijt, wat meestal aardig traag verloopt… Thuis bestaat het uit een boterham of Yoghurt, hier zijn de bestelling vaak als een driegangen menu. Het drietal begint met yoghurt, vervolgens komen er wensen voor stukjes fruit, broodjes, wafels, graantjes met melk etc. al met al doen we hier aan uitgebreid ontbijten met elkaar.

De toch naar onze eindbestemming Tidal Rover is alvast veelbelovend. Het is hier prachtig! Met een mooie slingerweg rijden we dwars door het natuurgebied. Voorlopig hebben we enkel een dode wombat gezien…. Zielig, maar het positieve is ze wonen hier dus wel degelijk! Het natuurpark is immens groot, er zijn hier hogen bergen, rotsen, bossen en een lange kusstrook. We hebben nog niet echt vastomlijnde plannen maar rijden naar Tidal River de enige plek met een informatiecentrum en camping mogelijkheden. Eenmaal aangekomen nemen we een kijkje bij het informatiepunt, dat jammer genoeg wat tegenvalt. We vragen er naar mogelijkheden om te kamperen, wat gelukkig lukt en dan maken we een lunch van pannenkoeken. Het weer laat wat te wensen over het regent voorlopig nog niet maar de lucht is dreigend. Het waait daarentegen wel heel erg hard!

Na de pannenkoekenlunch gaan we op pad voor een wandeling er zijn hier verschillende mooie wandelingen uitgezet wij kijken vooral naar de mogelijkheden van onze kindjes. De wandeling zijn van zeer kort tot lang, moeilijk en avontuurlijk. We verkiezen de wandeling, deze is vlak, niet te lang en beloofd veel wildlife dat klinkt goed! Vol goede moed gaan we op pad. Bij de start van de wandeling ligt het wandelpad volledig vol met wombat keutels en spotten we heel wat grote wombatholen. We hopen van harte dat we er eentje tegenkomen… Langzaam maar zeker zakt echter de goede moed, geen beestje te zien de kindjes raken wat teleurgesteld. De wandeling is prachtig, het is een mooie natuur maar werkelijk geen beestje te zien zelfs geen salamander of vogel!

De afstand valt ook nog wat tegen, vooral Olivia heeft het aan het einde zwaar zeker als ze ook nog valt wordt het helemaal een barre tocht. Voor Boaz hebben we de buggy meegenomen, er stond op het plaatje rolstoelvriendelijk… Echter wij verkiezen de ronde en niet de heen en terug route. Dit blijkt qua buggyvriendelijkheid niet de juiste keuze te zijn, want de halve rond terug naar de camper is stijl omhoog, vol rotsen en boomwortels. Gelukkig kan Boaz zelf lopen en zet hij echt wel zijn beste beentje voor. Maar als hij uiteindelijk te moe wordt zit er niets anders op dan hem samen over deze hobbel de bobbel weg te duwen, trekken, tillen…. Het is een heel avontuur, maar het lukt! Uiteindelijk komen we allemaal moe terug in de camper.

De tocht naar de camping is gelukkig niet lang, want we blijven vannacht in het park slapen. Na de intensieve wandeling is ons drietal moe…. Boaz en Olivia vallen als een blok in slaap. Wij gaan nog even op ontdekking uit met zijn tweetjes, we zijn hier ten slotte om een wombat te spotten. We lopen een stukje de camping af. We kijken links, we kijken rechts…niets te zien. Uiteindelijk gaan we op een bankje zitten wie weet als we heel stilletjes zitten dat er eentje voorbij loopt ;-) Terwijl we daar zo zitten intussen in het pikdonker hoor ik geritsel in het gras. Uiteindelijk staan we op en lopen we een heel klein stukje verder en ja hoor!!! Daar net achter het bankje zit levensgroot en in alle ruste een wombat gras te eten!! We lopen rustig dichterbij en hij blijft rustig zitten, oh wauw zo leuk. Thomas besluit terug te lopen naar de camper misschien is Izabella nog wakker dan kan ze komen kijken. Intussen probeer ik in ruste de wombat te houden waar hij zit. Terwijl ik daar op mijn hurken, zit met een zaklamp schijnend op de etende wombat komt er een meneer aan. Ik gebaar hem rustig te doen en hou hem aan de praat. Ik ben bang dat als hij doorloopt de wombat misschien schrikt. Het is een vriendelijke man en ik vertel hem dat mijn partner onze dochter haalt om de wombat te kunnen zien. Pas als Izabella en Thomas er zijn loopt hij door en gelukkig blijft wombat zitten.

Dan als we terug lopen naar de camper zie ik nog een ronde bol op het gras zitten en ja hoor nog eentje! Deze keer een grotere. We gaan samen op onze hurken zitten en kijken naar de etende wombat, het beestje stoort zich niet aan ons hij eet rustig verder. Andere mensen zien ons ook zitten en komen erbij. Deze zijn duidelijk doortastender want ze aaien het beestje. De wombat laat het allemaal toe, dus wij grijpen onze kans en aaien hem ook. Oh wauw wat geweldig dit hadden we niet dreven dromen! We hebben intussen ook geprobeerd Olivia wakker te maken, maar die slaapt als een blok en valt niet wakker te krijgen.

Met zijn drietjes lopen we nog een toertje over de camping en we hebben geluk. We zien nog een wombat mama en haar kindje en nog een hele grote wombat die we papa dopen. Ook treffen we nog twee possums, wauw wat een super tocht. Izabella is ook helemaal blij en valt vervolgens, veel te laat, met een grote glimlach in slaap.

Nee, deze avond besluiten we nog een extra dagje te blijven we gunnen het Boaz en Olivia ook zo om een wombat en een possum te kunnen zien. We hebben nauwelijks meer eten maar één nachtje extra moet wel lukken!

Die ochtend laten we de kleintjes onze filmpjes en foto´s van de beestjes zien. Boaz is helemaal blij en heeft het gevoel dat hij er zelf bij was. Olivia daarentegen wordt er erg verdrietig van ook zij had graag deze beestjes gezien en zeker geaaid. Maar het feit dat we daarom nog een dagje blijven maakt haar weer aan het lachen.

De dag brengen we jammer genoeg grotendeels in de camper door, het is slecht weer het waait enorm hard en er is intussen ook veel regen. We vermaken ons deze dag vooral met spelletjes en een filmpje in de camper. Aan het einde van de dag lopen we nog even richting informatiepunt en winkeltje maar heel veel anders doen we niet het is echt te slecht weer.

Gelukkig wordt het naar mate het avond wordt wat beter. De wind is wat rustiger en de regen ook. We gaan dus zoals beloofd op pad. Jammer genoeg zien we de rustige te aaien wombat vandaag niet. Wel vinden we de eerste van gisteravond en dopen deze Olivia wombat en ook zien we het kleintje van gister welke we Boaz noemen. En zo gaat iedereen uiteindelijk tevreden slapen, het dagje bracht niet veel de avond brengt dat wat gehoopt is een wombat!

De volgende dag is gelukkig de wind gaan liggen ook de regen is verscholen achter een dikke wolkendeken. We besluiten toch nog even een kijkje te nemen in het natuurpark we lopen met elkaar richting de kust. Olivia is wat mopperig heeft weinig zin om te wandelen, maar het is niet ver en de uitkomst is het waard. We vinden een prachtig strandje met de meest blauwe zee ooit! We zijn slecht voorbereid hebben niets mee om te zwemmen, maar dat hindert niets Olivia zwemt ook prima in haar kleren en zo geschied. Boaz en Izabella genieten vooral van het zand.

Thomas besluit alleen terug te lopen en de camper op te halen, zo hoeven de kindjes die intussen alle drie nat zijn niet in natte kleertjes terug te lopen.

Als iedereen weer schoon gespoeld is en droge kleertjes aan heeft gaan we op pad. We rijden de mooie weg van Wilsons Prom weer en gaan deze middag richting Rosedale. Voor onze eigen gemoedsrust zoeken we nog een wifi hotspot zodat we nieuwe vliegtickets kunnen boeken welke we nog altijd niet hebben, wanneer we deze geboekt hebben valt er toch een last van me af en kunnen we richting de camping.