Sydney, here we are

Daar zijn we dan na een lange reis, allemaal moe en intussen warm eindelijk in Sydney. Ergens zijn we ook wat gespannen want wat treffen we aan. Via een vriendin hebben we intussen te horen gekregen dat er een negatief reisadvies luidt voor New South Wales, exact het gebied waar we nu naar toe gereisd zijn…

Het personeel in Australië is super vriendelijk en behulpzaam dat voelt alvast goed, men waarschuwt ons voor de branden en drukt ons op het hart voorzichtig te zijn! Spannend, wat gaat er komen…

We vinden al gauw een taxibusje die ons naar de eerste plek van bestemming brengt. De eerste drienachten logeren we in een huisje vlakbij de kust, kunnen we even een beetje bijkomen van de reis voor we op pad gaan met de camper.

Veilig en wel komen we aan bij ons tijdelijke huisje, een erg lange rit was het niet wel zijn we 117 dollar lichter… zo dat begint al goed. Het

 Het huisje is super fijn, er zijn twee slaapkamers, een woonkamer een keuken een fijne badkamer en last but not least we bevinden ons heel dicht bij het strand. Met alle moed die we nog hebben vertrekken we dus maar direct richting het strand eens zien hoe het er hier uit ziet.

Het is werkelijk waar prachtig, het strand is heerlijk zacht, de golven hoog en het water blauw. ZO wat wil je nog meer. De kinderen zijn direct dol enthousiast, we zijn nog amper op het strand of Boaz doet al zijn best zijn kleren uit te trekken; “ Mij zwemmen”. Toch late n we het maar bij pootje baden. Enerzijds zijn de golven echt wel hoog en anderzijds zijn we nog niet voldoende voorbereid op zwempartijtjes. Na een golf waarbij Boaz door het toch wel frisse water flink nat gespetterd wordt geeft hij alvast de moed op, toch best spannend die grote zee. Op mijn arm geniet hij nog wel vanaf een afstandje mee, terwijl de zusjes flink springen en spetteren..

Na deze eerste fijne kennismaking met de zee en het strand gaan we richting supermarkt voor het avond eten. Na ons eerste Australische prakje eten duiken we allemaal ons bedje in, hopend op een goed nacht. Voor een eerste nacht na een lange reis en met jetlag verloopt het best aardig… Boaz slaapt bij ons op de slaapkamer, wordt rond vier uur wakker maar wil tussen ons in gelukkig nog wel even verder slapen. De zusjes worden uiteindelijk rond kwart over zes wakker en dat is dus het moment dat we op zullen staan.

We zijn allemaal wat ontregelt voelen ons niet denderend maar gaan voor een fijne dag!